Her an ah ile tevbe edip sonra tevbesini bozarak günah işleyen bir akılsız gibiyim!
Gül fidanı, gül elde etmek için bir yıl dikene sabrediyor. Benim aşkımla ayağına batan diken, başkalarının armağan edeceği yüzlerce gül demetinden iyidir.
Nehir gibidir insan... Derinlerinde ne saklar... Ne fırtınalar kopar, söylemez. Sadece; sessizce akar ve gider...
Demek sen böyle salına salına bensiz gidiyorsun ey canımın canı. Ey, dostlarının canına can katan, Gül bahçesine böyle bensiz gitme istemem. Gül sayesinde yanmaktan kurtulan dikene bak bir. Sen gülsün, bense senin dikeninim madem, Gül bahçesine bensiz gitme, istemem.
Evvela samimiyet. Samimi niyet. (İbrahim Tenekeci)